Her 18 yaşını geçen insanın anne baba olmaması gereken bir Dünya’da yaşıyoruz. Eğitim düzeyi ne olursa olsun, maddi düzeyi ne olursa olsun, kendisini ne kadar geliştirmiş olursa olsun, her insan anne veya baba olabilmeli mi? Veya her insan anne baba olabilir mi? Kısaca yanıt vermeden uzunca bir yanıt aramak gerekiyor.
Bugün Türkiye Cumhuriyeti’nde açlık düzeyinin altında gelire sahip olan bazı kimseler sadece çevreden daha fazla ilgi görebilecekleri düşüncesi, daha fazla sosyal yardım alabilecekleri düşüncesi ile en az 1 çocuk yapıyorlar. Bunu yapan kesim daha çok alt gelir düzeyinde olan, eğitim düzeyi olmayan veya ilkokul, ortaokul seviyesinde olan vatandaşlar olsa da, nihayetinde Türkiye Cumhuriyeti topraklarına 1 insan ‘onlar’ sayesinde getirilmiş oluyor.
Anne baba olmak sadece ‘yaptım oldu’ olmamasına rağmen, daha çok eğitim düzeyi kötü olan birçok insan erken yaşlarda evlenerek erken yaşlarda çocuk doğuruyor ve bunun sonucunda yaşam boyunca eğitimsizliği kendisine garanti ettiği gibi, çocuğunun eğitim ve geleceğine herhangi bir katkı sunamadan, kendisi gibi yaşam sürecek olan bir çocuğu Dünya’ya getiriyor.
İçindekiler
Maddi düzeyle ve eğitim düzeyiyle ilgili
Bugün akıllı denilen insanların çoğu zaten ortalama düzeyde maaş alan, eğitimi iyi veya iyiye yakın düzeyde olan insanlar. Eğitim düzeyi iyi ve kendisini geliştirmiş insanların büyük bir bölümü Türkiye Cumhuriyeti adına konuşacak olursak, 1 çocukla sınırlı kalıyor ve daha geç yaşlarda çocuk yapma kararı alıyor. Son yıllarda ekonomik ve eğitim düzeyi çok iyi olan ve iyi olan insanlar çocuk yapmayı bile düşünmeden yaşıyorlar ve en doğrusunun ‘bu’ olduğunu düşünüyorlar.
Herkes anne baba olabilir mi? Biyolojik olarak bile herkes anne baba olamaz, ancak toplumun büyük kısmı ergenlikten itibaren biyolojik olarak anne baba olmaya vücut olarak hazır hale gelir. Bu bazen 12 yaş, bazen 15 yaş, bazen ise 16 yaş, en geç 18 yaş civarında gerçekleşebilir. Biyolojik olarak anne baba olmaya hazır olan insanların hepsi çocuk yapsaydı çocuk doğumları rekor patlama yaşardı ve Dünya yaşanmaz bir yer haline gelir, kaos yaşanırdı.
Anne baba olmaya hazır mısın?
Anne veya baba olmaya karar verdiyseniz önce bu soruları kendinize sorun ve daha sonrasında çıkacak sonuca göre buna hazır olup olmadığınızı düşünün. Yine de son kararın kendinize ait olduğunu, ancak bunun büyük bir sorumluluk olduğunu ve çocuk yapmanın sadece ‘yaptım oldu’ olmadığını anlayın.
Yaşınız kaç?
20 yaşında evlenmeye hazır hissediyor olabilirsiniz, 20 yaşında evlenen ve çok mutlu yuvası olan ve ekonomisi düzgün olan insanların sayısı ülkemizde yüzlerle anılıyor olsa da 20 yaşın henüz eğitimin devam ettiği, kişiliğin oturduğu bir yaş olduğunu unutmayın. 30-32 yaşından önce çocuk yapmanın size herhangi bir avantajı değil, dezavantajı olacağını unutmayın.
‘Doğsun rızkı gelir’ diye mi düşünüyorsunuz?
Hayır, çocuk doğduğu dönemde birkaç paket bez, devletten birkaç yüz lira destek, birkaç komşudan birkaç parça hırka ve yelek gelebilir, peki ya daha sonrasında ne olacak? Çocuk yapmaya karar verdiyseniz çocuğunuza ekonomik olarak bakabilecek yeterlilikte olup olmadığınızı göz önüne alın. Daha sonrasında yıllar sonra çocuğunuz ‘bana ne bıraktın, bana ne verdin ki?’ diye sormasın, soramasın.
Ekonomik olarak çocuğunuz sizden 1 paket Kinder çikolata istediğinde ‘alacak paramız yok’ diyecek durumdaysanız, çocuğunuzu bir akşam yemeğine götürebilecek paranız yoksa, çocuğunuzu sinemaya götürebilecek ekonomik güce sahip değilseniz bu planı bir kez daha doğru dürüst düşünün.
Akşam tencerede pişen yemekle karın doyuyor ancak çocuğun gözünde olan istekler o tencereye bakmıyor.
Kendinizi nasıl değerlendiriyorsunuz?
Eğitim düzeyiniz ne? Bu soruyu önce kendinize sorun ve yanıtlayın. Her anne baba olacak olan üniversite mezunu olmak zorunda değil. En azından günümüz şartlarında iyi bir lise eğitimi almış olmak son derece önemlidir. Kendinizi tüm bunlara rağmen ‘biraz olsun akıllıyım’ diyebiliyorsanız yine çocuk yapma düşüncenizde haklı olabilirsiniz. Ancak her gün kapı kapı gezen, her gün ev günlerine giden veya arkadaşları ile içmekten eve gelmeyen bir anne baba aday adayıysanız bu kararınızı düşünmekte yarar var.
Çocuğunuz kendiniz gibi mi olsun, diğerleri gibi mi?
Bugün maalesef toplumumuzun kanayan yarası bu konu… Çocuğunuzun hakim, savcı, devlet bakanı, avukat, öğretmen olmasını istersiniz değil mi? Peki çocuğunuza iyi okullarda eğitim verdirebilecek, onun üzerinde travma yaratmayacak kadar gelişmiş bir anne baba aday adayımısınız? Çocuğunuzun daha iyi eğitim alması demek, para demek.
Şimdi düşünme zamanı!
Kendinizi sadece kısacık birkaç madde ile sorgulamadıysanız direkt bu istekten vazgeçmeniz doğru bir karar olabilir. Eğer ekonomik, eğitim ve gelişmişlik olarak kendinize güvenmiyorsanız çocuk yapma isteğinden vazgeçmenin belki de tam zamanı.
*Bu içerik tarafsız yayınlarca uzman psikologların öneri ve yaptıkları açıklamalar doğrultusunda değişim uygulanmadan hazırlanmıştır. Bir kişilik testinden farksız olarak yol gösterici olarak yayına alınmıştır.
Kaynaklar ve ileri okuma: Uzman psikologların açıklamaları, anne baba adayları rehberi gibi birçok kaynak referans alınmıştır.