Siz güzelim Türkiye’mde yetişmiş tüm bireyleri, çocukluğunuza uzanan kapıyı şöyle bi’ ufacık aralamaya davet ediyorum.
En büyük hayallerinizden biri değil miydi bir hayvan beslemek; kedi, köpek, tavşan, kuş, hatta köstebek beslemek isteyen arkadaşım bile oldu.
Ama hep aynı tepkileri almadık mı? “Aman dokunma! Isırırsa görürsün! Ay pirelenip başıma bela mı olacaksın sen benim?! Hoşt de hoşt! ”
Ne hikmetse hep hayvanlardan korkutularak, uzaklaştırılarak büyütüldük. Eh, artık bu saatten sonra da elden ancak hayallerimizi yaşayan, acısını tatlısını en yakın dostu olan evcil hayvanlarıyla paylaşan bu çocuklara bakıp iç geçirmek gelir…
